دیالوگ، از سقراط تا هابرماس

دیالوگ، از سقراط تا هابرماس

مشکل فزاینده ی عدم فهم متقابل منجر به کاهش همبستگی اجتماعی شده است. ما به تدریج در حال دور شدن از هم هستیم و روزبه روز بیشتر احساس می کنیم که درک و احترام متقابل در جامعه در حال کاهش است و شأن و عزت نفسمان به طرق مختلف مورد بی احترامی قرار می گیرد.

اندیشمندان تلاش کردند تا راهی بیابند، که شناخت عمیق و بینش روشن تری فراروی بشر بگذارد، هشیاری و همیاری و یادگیری مشارکتی را در حل مسائل جهانی ممکن سازد، به تفکر انسان جامعیت بخشد و درنهایت بشر را در رهایی از زندگی غیرانسانی و تهی از عشق، امید، زندگی و ارتباط، یاری رساند.

اندیشمندان و منتقدان مدرنیته برای رهایی از بحرانهای شناختی و ارتباطی، مفهوم دیالوگ را که قرنها پیش معرفی شده بود دوباره پروردند و معرفی نمودند، تا پاسخگوی آشفتگی عصر حاضر باشد. در این پژوهش که به صورت اسنادی انجام پذیرفته است، مبانی نظری دیالوگ از سقراط تا هابرماس به صورت مروری مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش به نظرات سقراط، بوهم، باختین، آیزاکس، بوبر، گادامر، فیشر و هابرماس درباره گفتگو پرداخته شده است.