پاچال (معماری زمین): راه حلی پایدار برای معماری مناطق گرم و خشک

پاچال (معماری زمین): راه حلی پایدار برای معماری مناطق گرم و خشک

ساکنین مناطق گرم و خشک در تقابل با تابستان های سوزان به راه حلی رسیدند تا نوشیدن آب خنک و گوارا ونیز استفاده از یخ برای نگهداری طولانی مواد غذایی را ممکن می ساخت این راه حل یخچال بود که با بهره گیری در دمای پایین در آستانه یخبندان شب های زمستانی، یخ می ساخت. ابعاد، اندازه، جهت، و محل قرارگیری اجزای یخچال ها بر روی فرم نهایی آنها به طور مستقیم تاثیر گذار بود.

ویژگی های بومی ومحلی همچون توانمندی ها و مهارت معماران منطقه فرم های مختلفی در اقلیم های مختلف به وجود آورده است. شناخت فناوری های ساخت درزمان گذشته در بناهای سنتی بخشی از ویژگی های مربوط به معماری محلی را آشکار خواهد ساخت با مکتوب نمودن این روش ها می توان گامی موثر در حفظ این روش پایا برداشت.

و در مرمت آن بسیار موثر است چینش گنبد ودیوار سایه انداز وسایر اجزا براساس زاویه تابش خورشید منطقه صورت گرفته است که این چینش خود بر محل قراگیری ورودی ها اثر گذار است نوع اتصال دیوار سایه انداز به گنبد با توجه به محل قرار گیری اجزای فرعی در پلان یخچال ها متفاوت بوده است. که در ایران یخچال در سه نوع گنبدی، زیر زمین وبدون طاق می باشد.

این مقاله سعی در معرفی یخچال های باستانی به عنوان روشی پایدار برای ذخیره یخ در آب و هوای گرم دارد. میراث معماری به عنوان یک موضوع اساسی در زندگی معاصر در نظر گرفته شده است. در این مقاله در میان بناهای مختلف میراث ایرانی، یخچال های باستانی، یا پاچال، تجزیه و تحلیل شده است. به دلیل اهمیت بسیار زیاد آب و به ویژه آب سرد موجود در آن آب و هوای گرم، صدها پاچال در فلات مرکزی ایران ساخته شده اند.