• خویشاوندیِ "طبیعت بی انباز" و " آب انبار" در سنتِ معماری ایرانی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1399/04/30
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1400/10/15
    • تعداد بازدید: 133
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    خویشاوندیِ "طبیعت بی انباز" و " آب انبار" در سنتِ معماری ایرانی

    آب؛ برای انسان همواره برابر با زندگی بوده است و لذا در همه شئون زندگی انسان نقش آقرینی داشته است. نه تنها جنبه کاربردی، بلکه جنبه های نمادین، معنایی و زیباشناسی آب در سنت معماری ایرانی به شفافیت هرچه بیشتر جلوه گر بوده است. معماران ایرانی چنان آب را در بناها به کار می گرفتند که گویی در صدد تکریم آن بوده اند. آنان برای آب هرگز شریک و انبازی قرار نمی دادند و اعتقاد نداشتند که بتوان برای آن جایگزینی هم یافت.

    برای همین است که آب را مانند ودیعه و هدیه ای الهی محترم می دانستند و این ذهنیت را با تدابیری معمارانه تعین می بخشیدند. از جمله جلوه های این مهم ساختن آب انبار بوده است. بویژه در ایران – به عنوان سرزمینی خشک- آب انبارها نه تنها به استمرار شایسته حیات متعارف انسان مدد می رساند بلکه خود نشانه احترام به انرژی های پاک و حرمت شناسی طبیعت –همچون مام مهربانِ بخشنده-بود. این مقاله که به روش مطالعات توصیفی تحلیلی به رشته تحریر درآمده می کوشد تا اهتمام انسانی و معمارانه معماران ایرانی را به مثابه ارزش شناختی، ارزشگذاری و ارزش آفرینی در قالب احداث آب انبار تبیین نماید.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها