اثربخشی یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی فردی دانش آموزان مقطع ابتدایی

اثربخشی یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی فردی دانش آموزان مقطع ابتدایی

یادگیری خودراهبر می تواند عاملی اثر گذار بر تقویت خودکارآمدی فردی فراگیران باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی فردی دانش آموزان مقطع ابتدایی دوره ی دوم، پایه ی ششم انجام شد. روش این پژوهش از نوع شبه آزمایشی می باشد (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل). جامعه ی آماری همه ی دانش آموزان ابتدایی منطقه ی سردشت در سال تحصیلی 1399 - 1400 است. که به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر ( 15 نفرگروه کنترل و 15 نفرگروه آزمایش) از بین آن ها انتخاب شد.

گروه 15 نفری آزمایش در معرض بسته ی آموزشی یادگیری خودراهبر در طول یک ماه در 13 جلسه ی 1 ساعته قرار گرفتند. ابزار این پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (1982 ) و پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران(2013 )است. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss23 است. که در تجزیه و تحلیل آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و در آمار استنباطی از کوواریانس(آنکوا) استفاده شد. نتایج بررسی فرضیات مشخص کرد که بسته ی آموزشی یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی فردی فراگیران تاثیر گذار بوده است. به علاوه نتیجه ی کلی این پژوهش بیانگر آن است که آموزش یادگیری خودراهبر بر خودکار آمدی فردی فراگیران موثر است.