بررسی رابطه بین روش تدریس فعال (اکتشافی و حل مسأله) معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

بررسی رابطه بین روش تدریس فعال (اکتشافی و حل مسأله) معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین روش تدریس فعال ( اکتشافی و حل مسأله) معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش های گردآوری داده ها، پژوهشی است. استفاده از روش های تدریس فعال در آموزش و پرورش که نهاد آمادگی فرزندان (دانش آموزان) امروز برای زندگی موفق فردا هست، و با توجه به وضعیت پیشرفت علم و لزوم همسویی دانش آموزان به عنوان افرادی که قرار هست در این جهان و در ارتباط با محیط پیرامونی خود و به اصطلاح در دهکده جهانی زندگی کنند و زندگی پیچیده امروز هم مستلزم توانایی های حل مسأله و اکتشاف راه حل های موثر و با بهره وری بالا در جهت داشتن یک زندگی خوب در ابعاد مختلف است.

ضرورت توجه به روش های تدریس فعال که این روش ها دانش آموز محور بوده و دانش آموزان را با واقعیت های زندگی مواجه می سازند  را ضروری و حیاتی می سازند. از طرفی، دانش آموزان برای اینکه بتوانند در جوانب مختلف زندگی شان در مراحل مختلف از جمله در مرحله حضور در مدرسه، از نظری روانی و نیازهای روانشناختی در وضعیت قابل قبول باشند تا بتوانند خوب رشد کرده و از این روش های تدریس فعال نهایت بهره وری و سود را داشته باشید باید دارای خودکارآمدی تحصیلی باشند. خودکارآمدی تحصیلی یکی از متغیرهای مهم در بحث وضعیت روانی دانش آموزان هست که بر خیلی از متغیرهای روانی مثل منبع کنترل درونی، عزت نفس، اعتماد به نفس، امید به زندگی و ... ، دارای تأثیرات مثبت فوق العاده ای است.