• چگونه توانستم ازخودبیگانگی دانش آموزان نسبت به آموزش مجازی را کاهش دهم.

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1400/06/20
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1400/12/16
    • تعداد بازدید: 125
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    چگونه توانستم ازخودبیگانگی دانش آموزان نسبت به آموزش مجازی را کاهش دهم.

    مطالعه ای تحت عنوان اقدام پژوهی حاضر به بررسی تاثیر استفاده از چارچوب اجتماع کاوشگر و کاهش احساس ازخودبیگانگی دانش آموزان نسبت به فرآیند آموزش با روش مطالعه موردی پرداخته است.

    در سال تحصیلی 1400- 1399 به علت مجازی و الکترونیکی شدن کلاس ها شاهد بی رغبتی و افت تحصیلی بودم و در اینجا براساس نظریات جامعه شناسانی همچون، سیمن، مارکس، دورکیم، مرتن و زیمل مفروضی برای اینجانب بوجود آمده که دانش آموزان دچار ازخودبیگانگی شده اند؛ سپس از طریق ابزارهایی هچون مشاهده مستقیم، مصاحبه با دانش آموزان و همکاران به بررسی و حل این مساله پرداختم و تلاش کردم از طریق مدل یا چارچوب اجتماع کاوشگر و  - همچنین کمک گرفتن از کلاس معکوس – و عطف توجه به مسئله حضور، با نگاه ویژه به حضور اجتماعی – به بهبودبخشی و کاستن مسئله بیگانگی نسبت به فضای آموزشی بپردازم.

    یافته های اقدام پژوهی حاضر بیانگر این است که ایجاد فضایی صمیمانه در کلاس ها سبب احساس تعلق دانش آموزان به کلاس ها شده است. و فضای گفتگویی در کلاس ها دانش آموزان را به شرکت در مباحث کلاس علاقمند کرده است. مباحث نظری که با مصداق های ملموس در زندگی روزمره دانش آموزان همراه شد، سبب فهم بهتر و علاقه بیشتر آنها به کلاس های مجازی شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها