بررسی ارتباط شاخص عملکرد جنسی با استرس شغلی پرسنل خانم شاغل در بیمارستان های دولتی شهر شوشتر درسال 1399

بررسی ارتباط شاخص عملکرد جنسی با استرس شغلی پرسنل خانم شاغل در بیمارستان های دولتی شهر شوشتر درسال 1399

مقدمه: سلامت عملکردجنسی نه تنها نشانه ای از سلامت روانی می باشد، بلکه اختلال در آن، سلامت جسمی را نیز به شدت تحت تاثیر قرارمی دهد. باتوجه به تاثیر عوامل شغلی بر عملکردجنسی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط شاخص عملکرد جنسی با استرس شغلی پرسنل خانم شاغل بیمارستان های دولتی شهر شوشتر در سال 1399 انجام گرفت.

روش کار : این مطالعه تحلیلی -مقطعی در سال 1399 برروی 130 نفر از پرسنل خانم شاغل کلیه بخش های بیمارستان های دولتی شوشتر به روش سرشماری انجام شد. ابزارجمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد شاخص عملکرد جنسی زنان و استرس شغلی بود.

اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزا ر spss نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی و آنالیز واریانس مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. میزان p کمتر از 05 / 0 ، معنی دار درنظر گرفته شد. یافته ها : میانگین نمره شاخص عملکرد جنسی زنان 7 ± 57 / 22 و استرس شغلی 72 / 7 1 ± 03 / 99 بود.

2 / 76 % از پرسنل دارای اختلال عملکردجنسی و 5 / 56 % آنها استرس شغلی درحدمتوسط داشتند. بین استرس شغلی پرسنل و عملکردجنسی افراد ارتباط آماری معنادار و معکوس وجودداشت بدین معنی که با افزایش استرس شغلی کیفیت عملکردجنسی افراد کاهش پیدا کرده است ( p-value<0.001، r=-0.344). بین استرس شغلی پرسنل و شاخص های برانگیختگی جنسی، رطوبت مهبلی، ارگاسم، رضایتمندی جنسی و دردجنسی ارتباط آماری معناداری وجودداشت (p-value<0.05) اما بین استرس شغلی پرسنل و میل جنسی ارتباط آماری معنادار وجودنداشت(p-value>0.05).

نتیجه گیری: افزایش استرس شغلی پرسنل بر عملکردجنسی افراد تاثیر منفی می گذارد. لذا مسئولین مربوطه، با برقراری ارتباط صحیح با پرسنل کادر درمان و حمایت آنها از طریق کاهش فشارهای روانشناختی و مشارکت پرسنل در تصمیمگیری ها در جهت کاهش استرس شغلی عمل نمایند.