مدیریت سود و صورت های مالی

مدیریت سود و صورت های مالی

از دیدگاه اقتصادی با فرض منطقی بودن رفتار افراد، فرض برآن است که همه در وهله اول به دنبال حداکثر کردن منافع خویش هستند، مدیران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند. مدیران علاقه مندند در راستای حداکثرکردن منافع شخصی، رفاه اجتماعی و تثبیت موقعیت شغلی خود، تصویر مطلوبی از وضعیت مالی واحد تجاری به سهامداران و سایر افراد ذینفع ارائه نمایند.

لیکن در برخی موارد الزاماً افزایش ثروت مدیران در راستای افزایش ثروت سایر گروه ها از جمله سهامداران نیست. این امر، عدم همسویی میان منافع مدیران و سایر گروه های ذینفع در واحد تجاری را نشان می دهد. با در نظر گرفتن تئوری تضاد منافع میان مدیران و مالکان، مدیران واحدهای تجاری از انگیزه های لازم برای دستکاری سود به منظور حداکثر کردن منافع خود برخوردار می باشند.

بعضی ازعوامل، مدیران شرکتها را در برخورد با مسائل تحریک نموده تا در نتیجه آن سود شرکت ها را هموار نمایند. مدیران این شرکت ها تلاش می کنند از طریق هموارسازی سود، رشد سودآوری شرکت های تحت مدیریت خود را یکنواخت نشان دهند. این تحقیق مربوط بودن سود و ارزش دفتری را در صورت وجود منابع مختلف مدیریت سود از قبیل اقلام تعهدی اختیاری کوتاه مدت، اقلام تعهدی اختیاری بلندمدت و کل اقلام تعهدی اختیاری مورد بررسی قرار می دهد.

انتظار بر آن است که مربوط بودن سود در شرکت هایی که مدیریت سود اعمال شده است، در مقایسه با شرکت هایی که در آن ها مدیریت سود وجود ندارد، پایین تر باشد. علاوه بر این، در صورت وجود مدیریت سود انتظار می رود که بازار در فرایند ارزیابی قابلیت اتکای خود را از سود به ارزش دفتری انتقال دهد.

این مطلب از طریق کاهش در مربوط بودن سود و افزایش در مربوط بودن ارزش دفتری نشان داده خواهد شد. به طور متداول، از اقلام تعهدی اختیاری به عنوان معیار مدیریت سود استفاده می شود. سهم این تحقیق تدوین مدل هایی برای برآورد اقلام تعهدی اختیاری کوتاه مدت و بلندمدت است. تدوین چنین مدل هایی بررسی تأثیر تفاضلی مدیریت سود را از طریق به کارگیری اقلام تعهدی اختیاری کوتاه مدت در مقایسه با اقلام تعهدی اختیاری بلندمدت ممکن می سازد.