مقایسه اثربخشی آموزش تغییرات سبک زندگی و مولفه های روانشناسی مثبت گرا بر منبع کنترل و سلامت روانی دانشجویان

مقایسه اثربخشی آموزش تغییرات سبک زندگی و مولفه های روانشناسی مثبت گرا بر منبع کنترل و سلامت روانی دانشجویان

با توجه به نقشِ منبع کنترل در برخورد دانشجویان با چالش ها و فشارهای دوران تحصیل و حفظ سلامت روان آنان، ارائه راهکارهایی برای بهبود سلامت روانی دانشجویان و این تعیین کننده ای فردی-آموزشی اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش تغییرات سبک زندگی و مولفه های روانشناسی مثبت گرا بر منبع کنترل و سلامت روانی دانشجویان بود.

تحقیق حاضر مطالعه ای آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران در سال تحصیلی 1400 - 1399 بود. نمونه این مطالعه 60 دانشجو بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای دومرحله ای انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند.

ابزار پژوهش مقیاس منبع کنترل (ruther, 1996) و پرسشنامه سلامت عمومی (goldberg & hiller, 1979) بودند. برای گروه آزمایشی اول، آموزش تغییرات سبک زندگی (pay, 2018) و برای گروه آزمایشی دوم آموزش مولفه های روانشناسی مثبت گرا (rashid & seligman, 2013) در 8 جلسه 90 دقیقه ای برگزار گردید، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد.

برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس در نرم افزار spss24 استفاده گردید. هر دو درمان باعث بهبود منبع کنترل و سلامت روانی دانشجویان در پایان مداخلات شدند (0.01>p)، ولی آموزش تغییرات سبک زندگی در بهبود منبع کنترل و سلامت روانی آنان نسبت به آموزش مولفه های روانشناسی مثبت گرا اثربخش تر بود(0.05>p).

بنابراین، این دو روش آموزشی با اولویت گذاری استفاده از آموزش تغییرات سبک زندگی می توانند به منظور ارتقاء سلامت دانشجویان و بهبود خودکارآمدی و انتظارات پیامد آنان استفاده شوند.