بررسی مهندسی برخی سازه های ایرانی از دوران هخامنشی تا سقوط امپراتوری ساسانی

بررسی مهندسی برخی سازه های ایرانی از دوران هخامنشی تا سقوط امپراتوری ساسانی

پس از شکل گیری نخستین تمدن های بشری و ترک غارنشینی و بیابان گردی در اثر جنگ و کوچ های اجباری، حکومت های گوناگون برسرکار آمدند و اندک اندک جهت سکونت خود و خانواده ساختمان هایی ابتدایی بناکردند آنگاه با گذشت زمان و تحولات سریع اجتماعی و روی کار آمدن هخامنشیان بافت فرهنگی و معماری بناها کاملا دگرگون شد.

پادشاهان هخامنشی ضمن استفاده از توانایی های فنی خود از سبک معماری کشورهای زیرسلطه و پیشه وران مناطقی مانند پاسارگاد، همدان، شوش و... نیز ساختمان های بزرگ و کاخ های باشکوه آفریدند. بنابر روایت فردوسی در شاهنامه جمشید پادشاه اسطوره ای ایران، پس از کشف آهن و ذوب کردن آن ابزاری جدید ساخت و مردم را به چهار طبقه تقسیم کرد. با تقسیم کار و انواع پیشه و احداث ساختمان های مختلف موجب پیشرفت هایی شگرف گردید.

جمشید دیوها را به کارگِل و کارگری در ساختمان سازی واداشت و با بکارگیری اصول هندسی و معماری و ترکیب مصالح ساختمانی، بناهای آباد و محکم ساخت. احداث حمام و کاخ و چشمه و کاریز جهت رفاه عمومی در عصر او بود. ساختمان درمانگاه، دبستان، جشنگاه، ورزشگاه و رزمگاه از بناهای برجسته ای است که در شاهنامه گزارش شده است. این پژوهش مانند دیگر تحقیقات علوم انسانی به روش تاریخی و با استفاده از منابع معتبر کتابخانه ای، مهندسی بناهای ایرانی از دوران هخامنشی تا سقوط ساسانیان را مورد بررسی قرار داده و به این نتایج دست یافته است که پادشاهان هخامنشی، اشکانیان و ساسانیان هریک در دوران فرمانروایی خود با استفاده از طرح و معماری نوین و بهترین مصالح ساختمانی از قبیل ساروج، گچ، خشت پخته و نفت و... بناهایی مجلل و کاخ هایی سر به فلک کشیده بنا کرده اند که آثار برخی از آنها تاکنون پابرجاست.