اختلال نقص توجه ، بیش فعالی

اختلال نقص توجه ، بیش فعالی

اختلال بیش فعالی و فقدان توجه، یک اختلال رفتاری شایع است و حدود ۸ تا ۱۰ درصد کودکان به آن مبتلا هستند. احتمال تشخیص این اختلال در پسران سه برابر دختران است، ولی علت این تفاوت هنوز مشخص نشده است. کودکان بیش فعال بدون فکر کردن عمل می کنند، بیش از اندازه فعالاند و در تمرکز کردن مشکل دارند.

آنها غالبا توجه دارند که پدر و مادر چه انتظاری از ایشان دارند، اما برآورده ساختن این انتظار برای آنان مشکل است، چون نمی توانند آرام بنشینند، دقت کنند و به جزئیات توجه کنند. البته بیشتر بچه ها در سنین خردسالی، خصوصا اگر مضطرب یا هیجان زده باشند، چنین رفتارهایی از خود بروز می دهند، اما در کودکان بیش فعال این علائم در مدت زمانی طولانی وجود دارد و در شرایط و محیط های متفاوت مشاهده می شود. اختلال بیش فعال به عملکرد خانوادگی، اجتماعی و تحصیلی کودک آسیب می رساند. اما با درمان مناسب، می توان به کودکان یاد داد که چگونه با این مشکل کنار بیایند و بر خود تسلط پیدا کنند. بیش فعالی یکی از فراوان ترین اختلالات حرکتی گزارش شده کودکان با نارسایی ویژه در یادگیری است.

این کودکان در سنین پایین همیشه در حال حرکت و جنبیدن هستند در هیچ جایی آرام و قرار ندارند و رفتاری غیر قابل پیش بینی از خود نشان می دهند. کودکان سنین پایین تر رفتارهایی همچون صحبت کردن زیاد و دعوای بین خواهر و برادرها، دوستان و همکلاسی ها دارند و در دوره نوجوانی گرچه فعالیت بیش از اندازه ممکن است وجود نداشته باشد اما نشانه های دیگری مانند مشکلات رفتاری، عزت نفس پا یین، بی توجهی، و یا حتی افسردگی بروز نماید.

این چنین رفتارهایی الزاما نادرست نیستند بلکه تعداد دفعات آن بیش از اندازه و خارج از تناسب است. گرچه به نظر بعضی گاهی رفتار از نظر کیفی نیز متفاوت، تصادفی و با سازمان یافتگی کمتری است. باید در نظر داشت که گرچه بعضی از کودکان با نارسایی ویژه در یادگیری این حالت را از خود نشان می دهند بسیاری از کسانی که نارسایی در یادگیری ندارند نیز ممکن است بیش فعال باشند.