تحلیل نقش فضای مجازی در یادگیری مشارکتی

تحلیل نقش فضای مجازی در یادگیری مشارکتی

این مقاله یادگیری مشارکتی در فضای مجازی را مورد بحث قرار می دهد، در یادگیری مشارکتی، شرکت کنندگان فهم خود را از موضوع یادگیری با دیگران به اشتراک گذاشته، با یکدیگر همیاری می کنند، از هم پشتیبانی می کنند و در فرایندهای مرتبط و هدفمند و سطوح بالاتر مهارت های شناختی و احساسی درگیر می شوند. نظریه های زیادی در فهم ما از یادگیری مشارکتی با پشتیبانی فضای مجازی نقش دارد.

این نظریه ها نظریه های اجتماعی فرهنگی، نظریه ساخت و سازگرایی، یادگیری خود تنظیم، شناخت مبتنی بر موقعیت، کارآموزی شناختی، یادگیری مسئله محور و نظریه انعطاف پذیری شناختی هستند. ابزارهای مشارکتی شامل: پست الکترونیکی، شبکه های کامپیوتری، سیستم های تابلوی اعلانات، خطوط گفتمان (چت)، کنفرانس شنیداری، کنفرانس ویدوئی، پیام لحظه ای، گروه های مجازی در اپلیکیشن های تلفن همراه، کلیپ های آموزشی، لوح های فشرده و.... می باشند. استفاده روز افزون از این ابزارها موید نقش آها در آموزش های رسمی و غیررسمی است. در این مقاله ضمن ارائه ی تعریف یادگیری مشارکتی به معرفی این نوع یادگیری به همراه نقش فضای مجازی در پشتیبانی این نوع یادگیری در آموزش های رسمی و غیررسمی است.