بررسی جایگاه هنر خیابانی از نظر مطالعات فرهنگی

بررسی جایگاه هنر خیابانی از نظر مطالعات فرهنگی

هدف این پژوهش بررسی دلایل شکل گیری هنر خیابانی در جوامع و مخالفت نهادهای رسمی با آن است. همچنین شناخت ویژگی های هنرخیابانی در حوزه ی غیررسمی موردتوجه قرار می گیرد زیرا همگان تا هنر خیابانی را به عنوان آنچه از ظاهرش پیداست یعنی عملی خرابکارانه می شناسند درحالی که در این پژوهش به عنوان محملی مطرح می شود که می تواند زمینه ساز درک درستی از خواسته ها و نیازهای افراد را فراهم کند؛ افرادی که در حوزه ها و طبقه های رسمی اجتماع قرار ندارند، بررسی این موارد از منظر مطالعات فرهنگی مدنظر قرارگرفته است.

این پژوهش در راستای تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از روش توصیفی و تحلیل استفاده کرده است و همچنین با اتکا به نظریه های مطالعات فرهنگی به تحلیل هنر خیابانی و به طور خاص گرافیتی پرداخته است. روش تحقیق به صورت کیفی است. درنهایت باید گفت به دلیل غیررسمی بودن هنر خیابانی به ندرت می توان آن را در حوزه های رسمی فرهنگ و هنر مسلط دید و آنچه مطرح می شود تنها رویه ای ازآنچه در هنر خیابانی ایران جریان دارد، می باشد. رویه ای که آن را نوعی اغتشاش و هرج ومرج طلبی فرهنگی در حوزه فرهنگ و هنر معرفی می کند درحالی که هنر خیابانی می تواند مرجع خوبی برای شناختن گفتمان های متفاوت در سطوح مختلف اجتماعی به حساب آید .