ارتباط سطح هموگلوبین گلیکوزیله با شدت بیماری عروق کرونر در بیماران غیر دیابتی تحت آنژیوگرافی

ارتباط سطح هموگلوبین گلیکوزیله با شدت بیماری عروق کرونر در بیماران غیر دیابتی تحت آنژیوگرافی

مقدمه: از جمله ریسک فاکتورهای بیماری عروق کرونر (cad) دیابت ملیتوس است و cad نیز بزرگترین عارضه ی عروقی برای دیابت محسوب می شود مقادیر بالای hba1c با خطرات میکروواسکولار مرتبط است. مطالعات نشان می دهند hba1c در بیماران غیر دیابتی نیز ارتباط معنی داری با cad و شدت آن دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دقیق تر ارتباط مقادیر hba1c با cad در افراد غیر دیابتی مبتلا به cad طراحی شده است.

مواد و روشها: در این مطالعه ی مقطعی- تحلیلی بیماران مشکوک به cad و کاندید انجام آنژیوگرافی در بیمارستان سیدااشهدا ارومیه در نظر گرفته شدند. قبل از انجام آنژیوگرافی اطلاعات دموگرافیک، فشار خون بیماران، قند خون ناشتا و سطح هموگلوبین a1c سرم بیماران در چک لیست مربوط به هر بیمار ثبت می گردید. سپس بیماران آنژیوگرافی شده و شدت بیماری cad در آنها بوسیله نمره gss محاسبه می گردید. ارتباط hba1c و سایر متغیرها بر شدت بیماری cad در این بیماران بوسیله نرم افزار آمای spss نسخه 20 بررسی گردید.

یافته ها: در مجموع 265 بیمار با میانگین سنی 36 / 59 سال مورد بررسی قرار گرفت 9 / 64 % از بیماران مذکر و 1 / 35 % مونث بودند. 2 / 50 % سابقه فشار خون بالا و 7 / 34 % سیگاری بودند. میانگین bmi بیماران 64 / 26 کیلوگرم بر متر مربع و میانگین lvef 48.62% بود. میانگین نمره gss در بیماران 28 / 31 بود. با افزایش نمره gss هموگلوبین a1c بطور معنی داری افزایش پیدا می کرد. هموگلوبین a1c ارزش مناسبی در تشخیص cad شدید داشت که بهترین نقطه cut off برای این سنجش مقدار 15 / 6 درصد بود با حساسیت 50 % و ویژگی 78 %. همچنین hba1c ارزش مناسبی درتشخیص cad خفیف داشت. (p<0.05) مصرف سیگار و هیپرتنشن تاثیر مخدوشگری بر این رابطه نداشت. ( p>0.05 )

نتیجه گیری: با توجه به نتایج هموگلوبین a1c با مقادیر cut off ذکر شده، فاکتور مناسبی برای تعیین شدت بیماری عروق کرونر در بیماران غیر دیابتی بوده است لذا پیشنهاد می گردد در این بیماران برای تعیین شدت بیماری استفاده گردد. و در بیماران دارای سطح بالای hba1c پیگیری نزدیک و درمان جدی تری برای کاهش عوارض و مورتالیتی انجام شود.