تدوین و اجرای برنامه ارتقا سلامت دوران یائسگی

تدوین و اجرای برنامه ارتقا سلامت دوران یائسگی: یک مطالعه شبه تجربی

یائسگی یکی از چهار بحران زندگی زنان است که آنان را مستعد تغییرات هورمونی موثر، قوی، ثابت و دایمی می کند.علایم منوپوز به علایمسوماتیک، علایم اوروژنیتال، علایم سایکولوژیکال که جنبه های مختلف سلامت زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. از انجا که زنان یائسه به علت سالمندی جزء اقشار آسیب پذیر اجتماع طبقه بندی می گردند. بنابراین با توجه به این مسئله و همچنین محدود بودن این مطالعات در کشور ایران، این مطالعه با هدف ارتقا سلامت و آموزش زنان سنین یاِئسگی درمانگاه سروش شیراز سال 1400 انجام شد . مواد و روش: مطالعه حاضر، یک مطالعه نیمه تجربی در سال 1400 انجام شد. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد مقیاس درجه بندی شده یائسگی (menopause rating scale) هاینمن و همکاران ( 2003 ) بود.

داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 25 و در سطح معناداری 05 / 0 با استفاده از روش های توصیفی ( میانگین، انحراف معیار و فراوانی ) و آزمون تی زوجی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج داده ها نشان داد با توجه به میانگین نمرات بعد از آموزش بیشتر از میانگین نمرات قبل از آموزش است بنابراین آموزش به صورت معناداری در بهبود علائم افراد یائسه موثر بوده است. (p >0.05) همچنین انحراف معیار نمرات بعد از آموزش کمتر از انحراف معیار قبل از آموزش است که این نشان دهنده ی کمتر شدن پراکندگی نمرات افراد پس از آموزش می باشد.

نتیجه گیری: : نتایج کلی نشان داد که آموزش زنان برای در خصوص علایم و مشکلات ارتقا سلامت زنان یائسه مؤثر بوده است. این آموزش ها به عنوان سطح اول پیشگیری در راستای آمادگی برای مراحل مختلف تکاملی زندگی، بسیار مفید است و برنامه ریزی و مدیریت بهداشتی در این جهت باعث اعتلای سلامت زنان و در نتیجه ارتقاء سلامت جامعه می شود.