آیات الاحکام جنگ و صلح

آیات الاحکام جنگ و صلح

در طول تاریخ 1400 ساله اسلام، این دین در معرض امواجى از تهمت ها و افتراها قرار گرفته وبسیارى از مستشرقینِ به ظاهر دین شناس، این دین را مملو از خشونت و درگیرى دانسته ومطالب خود را به جنگها و غزوات پیامبر(ص) و امیرالمومنین(ع) استناد کرده اند و در سالهاى اخیر هم ازجانب مخالفان اسلام این تِز را مطرح کرده تا بدینوسیله چهره و وجهه زیباى اسلام را خدشه دارکنند و بتوانند از آب گل آلود ماهى گرفته و جوانان پاک سرشت و عزیز ما را به دام خود بیندازند.

این نوشتار بر آن است که به اختصار ویژگى هاى جنگ وصلح را در آیات الاحکام بکاود و به این سوال اساسی پاسخ دهد که در روابط دول اسلامی بادیگر حکومتها و ادیان اصل بر جنگ است یا بر صلح؟لازم به ذکر این مطلب هستیم که 'در گرد آوری اطلاعات موجود این پایان نامه از روش کتابخانه ای وتحلیلی بهره خواهیم جست. با توجه به آیات الاحکام جنگ و صلح در قرآن در بدایت امر این مسئله برایم روشن می گردد که اسلام دارای قوانین و احکام مدونی در حقوق جنگ می باشد. که جنگ در آن دارای نظام ارزشی و هنجار تلقی می گردد، اما با امعان نظر در آیات الاحام این نکته نیز به منصه ظهور می رسد که آیات الاحکام جنگ و صلح همراه با قیدها و تخصیص هایی بوده اند که وقوع جنگ یا صلح را مقید به شرایطی نموده اند.

همچنین در این پژوهش، دو دیدگاه مهم در زمینه روابط سیاسی  - حقوقی حکومتهای اسلامی با پیروان سایر ادیان و مشرکان بررسی و تحلیل گردیده است. دیدگاه اول قائل به اصالت جنگ و دیدگاه دوم معتقد به اصالت صلح می باشد که با بررسی های انجام شده قول قوی و رای صائب، اصالت صلح را می پذیرد چرا که روح اسلام و اصولا همه ادیان الهی، با جنگ و خونریزی بیاساس مخالف است و اگر فرمان به آمادگی داده است، هدف آن، دفاع از موجودیت و کیان دین است.

بنابراین، ارتباط سیاسی و حقوقی بین کشورهای اسلامی و سایر کشورهای غیر مسلمان، در حالت اولیه است که، « صلح و همزیستی مسالمت آمیز دوستانه و شرافتمندانه » است که  در قالب عهد و پیمان یا بی طرفی، صورت قانونی می گیرد و جنگ در حوزه این نظریه، حالتی عارضی و استثنایی است که در برخی شرایط رخ می دهد ؛که کشور اسلامی، گریزی از آن ندارد. اگر تجاوزی صورت گیرد، دفاع مقتدرانه لازم است. بنابراین، آمادگی کامل نظامی  امنیتی با تجهیز به آخرین فناوریها و دستاوردهای روز از جمله ضروریات کشور مستقل اسلامی است که می خواهد «آزاد»، «آباد» و « مستقل » در نظام بین المللی گام بردارد و روابط خود را با دیگر کشورها، مبتنی بر« عزت »، « حکمت » و « مصلحت » نماید.