روابط ایران و انگلستان در دوره صفویه

روابط ایران و انگلستان در دوره صفویه

به قدرت رسیدن صفویان ومتعاقب آن تشکیل دولت صفوی در ایران، تحولات شگرفی در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی ایجاد کرد . منابع تاریخی گواه آنند که ایران در طول تاریخ پر فراز و نشیب خود از شرق، غرب، شمال و به خصوص جنوب (خلیج فارس) مورد توجه کشورهای بیگانه بوده است؛ از جمله آنها می توان به کشور انگلیس اشاره داشت که از قرن شانزدهم، منافع اقتصادی و سیاسی خود در سواحل ایران را مورد نظر داشت.

حضور کمپانی هند شرقی انگلیس در خلیج فارس و همکاری با شاه عباس اول صفوی در اخراج پرتغالیها از هرمز و انعقاد قرارداد سیاسی - اقتصادی با شاه نتایج زیادی را به دنبال داشت که در بلند مدت زمینه چالش زیادی را بین ایران و کمپانی هند شرقی ایجاد کرد. پژوهش حاضر بر آن است تا با استفاده از منابع موجود و با بهره گیری از روش توصیفی و کتابخانه ای به این پرسش پاسخ دهد که چه عواملی موجب گسترش روابط ایران وانگلیس در عصر صفوی شد؟ در پاسخ می توان گفت: به نظر می رسد که عواملی چون تجارت ابریشم، امتیازات اقتصادی و رقابت استعماری و همچنین به کارگیری امکانات دریایی انگلیس برای اخراج پرتغالیها از خاک ایران، از مهمترین عوامل تعیین کننده روابط دوکشور در عصر صفوی می باشد.