فقر و نقش آن در استخدام واژگان جدید در ادبیات فارسی پس از انقلاب

فقر و نقش آن در استخدام واژگان جدید در ادبیات فارسی پس از انقلاب

فقر وضعیت نداشتن دارایی مادی یا درآمد کافی برای رفع نیازهای اساسی فرد است. به عبارت دیگر، یک پدیده اجتماعی نامطلوب است که گستردگی آن نتایج زیان باری در سطح جامعه دارد و در همه جوامع بشری نکوهش شده است. در این مقاله نویسندگان ضمن تعریف لغوی و اصطلاحی از فقر، به تبیین پدیده فقر و برخی اصطلاحات مرتبط با آن از دیدگاه های مختلف، اعم از؛ قرآن کریم، نظریه های برخی از نظریه پردازان مطرح، پرداخته اند.

به علاوه در خصوص وارد شدن لغات و اصطلاحات فقر به زبان و ادبیات فارسی و انواع وارد شدن آن در طول تاریخ از قبیل؛ واجی، دستوری و واژگانی بررسی های انجام شده است. در این مقاله برخی اصطلاحات وارد شده از فقر در زبان ادبیات فارسی در دوره پس از انقلاب اسلامی ایران نظیر؛ فقر مطلق، فقر نسبی، خط فقر، شاخص فقر و... تبیین شده است. همچنین در پایان مقاله به تاثیر برخی از لغات فقر که زاییده این دوره هستند در اشعار شعراء مطرح پس از انقلاب از قبیل؛ احمدرضا محمدی، فریدون مشیری و اردلان سرافراز پرداخته شده است.