بررسی آسیب شناسی آموزش مجازی درس علوم در دوره پیش دبستانی از منظر مربیان شهر میاندوآب

بررسی آسیب شناسی آموزش مجازی درس علوم در دوره پیش دبستانی از منظر مربیان شهر میاندوآب

پژوهش حاضر، آسیب های آموزش مجازی درس علوم در دوره پیش دبستانی از منظر مربیان شهر میاندوآب می باشد. نوع این پژوهش کیفی و روش آن، پدیدارشناسی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی مربیان دوره پیش دبستان شهر میاندوآب می باشد و تعداد نمونه با استفاده از منطق اشباع نظری 14 نفر تعیین شد. افراد نمونه براساس روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق مصاحبه نیمه ساختار یافته می باشد.

در این مطالعه، به منظور برآورد میزان روایی چک لیست مصاحبه از معیار اعتبار پذیری ( واقعی بودن توصیف ها و یافته های پژوهش) با بکارگیری رویه های ویژه کدگذاری و تحلیل برای ارزیابی روایی استفاده شد. همچنین برای ارزیابی پایایی از راهکارهای هدایت دقیق جریان مصاحبه برای گردآوری داده ها، ایجاد فرایندهای ساختارمند برای اجرا و تفسیر مصاحبه های همگرا، وجود حداقل دو نفر برای انجام مصاحبه به صورت جداگانه بهره گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات این پژوهش از تحلیل تفسیری استفاده شد.

نتایج حاصل از یافته های مصاحبه در باب آسیب های آموزش مجازی درس علوم در دوره پیش دبستانی از منظر مربیان شهر میاندوآب در پنج کد انتخابی: آسیب شناسی آموزش مجازی درس علوم، آسیب های فرهنگی و محیطی، عدم توسعه عقلانی کودکان، عدم توسعه مهارت های حرفه ای کودکان، عدم کسب نگرش های ضروری؛ و چهارده دسته کد محوری: آسیب های آموزشی، آسیب های مربوط به محتوای کتاب علوم، آسیب های مربوط به روش های آموزش درس علوم، آسیب های مربوط به روش های ارزشیابی، عدم تشویق به تفکر، عدم یادگیری مشارکتی، عدم مهارت خودآگاهی، عدم مهارت حل مسئله، عدم مهارت تفکر خلاق، عدم عزت نفس کودکان، عدم مسئولیت پذیری در قبال خویش و عدم مهارت های ارتباطی، طبقه بندی شده است.