اثربخشی توانمندسازی خانواده مبتنی بر درمان راه حل محور کوتاه مدت بر پریشانی روانشناختی نوجوانان دارای والدین مبتلا به سوء مصرف مواد

اثربخشی توانمندسازی خانواده مبتنی بر درمان راه حل محور کوتاه مدت بر پریشانی روانشناختی نوجوانان دارای والدین مبتلا به سوء مصرف مواد

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی توانمندسازی خانواده با درمان راه حل محور کوتاه مدت بر پریشانی روانشناختی در نوجوانان دارای والدین مبتلا به سوء مصرف مواد بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل و پیگیری بود و جامعه آماری آن را نوجوانان دارای والدین وابسته به مواد شهر تبریز که در پاییز 1400 جهت ترک اعتیاد به مراکز ترک اعتیاد دارویی شهر تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل داده بود که از بین آنها 30 نفر به روش هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند.

داده های پژوهش با استفاده از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (dass-21) لاویبوند و لاویبوند (1995) گردآوری و به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که توانمندسازی خانواده بر افسردگی، اضطراب و استرس نوجوانان دارای والدین وابسته به مواد اثربخش بوده (0.01 > p) و این اثربخشی در پیگیری سه ماهه پایدار است (0.01 > p). با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که توانمندسازی خانواده با درمان راه حل محور کوتاه مدت جزو درمان های اثربخش بر آسیب های روانی و پریشانی های روانشناختی نوجوانان است.