طراحی مدل ارزیابی ریسک های حمل و نقل ریلی با استفاده از روش بهترین بدترین (bwm)

طراحی مدل ارزیابی ریسک های حمل و نقل ریلی با استفاده از روش بهترین بدترین (bwm)

در طول دهه گذشته، مدیریت ریسک به یک رویه تجاری اصلی در دولت و صنعت تبدیل شده است. در بخش حمل و نقل، هدف اصلی مدیریت ریسک کاهش احتمال و شدت حادثه بوده است که صنعت حمل و نقل ریلی نیز از این قاعده مستثنی نیست. جایگاه و تأثیر مطالعات و ارزیابی ریسک بر موفقیت سازمان ها موضوعی اثبات‌شده و غیرقابل کتمان است. هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی و ارزیابی ریسک های حمل‌ونقل ریلی با استفاده از روش بهترین بدترین (bwm) می باشد.

در این پژوهش ابتدا ریسک های حمل و نقل ریلی شناسایی شده و سپس  با استفاده از روش دلفی غربالگری و به تایید خبرگان رسیدند و در ادامه با استفاده از روش بهترین بدترین، به محاسبه وزن و اولویت ریسک های پژوهش پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که 23 ریسک در 5 دسته بر زنجیرحمل و نقل ریلی تأثیرگذار هستند.

یافته های این پژوهش نشان داد در بین ریسک‌های اصلی، ریسک  مخاطرات نقص در ریل با وزن 0.312 رتبه اول ، ریسک مخاطرات فنی واگن با وزن 0.226 رتبه دوم را کسب کرده است. همچنین در بین زیر ریسک‌های پژوهش، ریسک برخورد با قطار با وزن 0.33، ریسک عیوب جوش ریل با وزن 0.582، ریسک فرسودگی مسیر با وزن 0.438، ریسک بارش شدید باران و برف با وزن 0.471، ریسک مشکلات ترمز واگن با وزن 0.383، در هر دسته رتبه اول را به دست آورده اند.

همچنین رتبه بندی نهایی ریسک ها نشان داد ریسک عیوب جوش ریل با وزن 0.182 و ریسک مشکلات ترمز واگن با وزن 0.087 رتبه اول و دوم را در بین ریسک‌ها درا هستند. ریسک فرسودگی مسیر با وزن 0.085 رتبه سوم و ریسک ریل شکسته با وزن 0.064 رتبه چهارم و همچنین ریسک برخورد با قطار با وزن 0.055 در رتبه پنجم بین ریسک‌ها است.