مطالعه آزمایشگاهی تاثیر رقوم کارگذاری فونداسیون بر حداکثر آبشستگی اطراف پایه گروه کج

به جهت اهمیت زیادی که شناخت مکانیزم آبشستگی اطراف پایه های پل و برآورد حداکثر عمق آبشستگی در طراحی پلها دارد، تاکنون تحقیقات وسیعی در رابطه با شناخت عوامل اثرگذار و تخمین حداکثر عمق آبشستگی انجام شده است. از سوی دیگر با پیشرفت فناوری طراحی و ساخت سازه ها، شاهد ساخت پل ها با اشکال گوناگونی بوده که از جمله آنها می توان به پل های با پایه گروه کج اشاره نمود. در تحقیق حاضر تاثیر رقوم کارگذاری فونداسیون با پایه گروه کج بر مشخصات آبشستگی بصورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور آزمایش هایی بر روی پایه گروهی متشکل از دو پایه کج مستطیلی با ابعاد 2.5 در 3.5 سانتی متر و زاویه 28 درجه که بر روی فونداسیونی با ابعاد 10 در 16 سانتیمتر نصب گردید، انجام شد. آزمایش های تحت شرایط مختلف هیدرولیکی شامل سرعت ها (نسبت سرعت جریان به سرعت آستانه حرکت 0.95، 0.8، 0.6 و 0.5) و عمق های مختلف (نسبت عمق به عرض فونداسیون 1، 2 و 3 ) و نیز رقوم کارگذاری فونداسیون-0.5 d_* ,-d_*, (z) صفر، و d_* + انجام شد. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که رقوم کارگذاری تاثیر معنی داری بر عمق آبشستگی دارد به گون های که حداکثر و حداقل آبشستگی به ترتیب در +d_* و –d_*رخ می دهد. همچنین نتایج نشان داد که سرعت جریان در مقایسه با عمق جریان تاثیر چشمگیری در توسعه زمانی آبشستگی برای پایه های مذکور دارند به گون های که با کاهش سرعت نسبی از 0.95 به 0.5، آبشستگی در مقابل فونداسیون در شرایطی که رقوم کارگذاری همتراز بستر باشد (z=0)   به صفر رسیده و تنها در کناره های آن آبشستگی کوچکی مشاهده گردید.