تعامل گردشگری پایدار و بوم گردی

در حال حاضر گردشگری به عنوان یک صنعت هماند صنایع دیگر در نظر گرفته می شود، صنعتی که با سرعت بازدهیش شناخته می شود، سرمایه گذاری کوتاه مدتی که اغلب از دارایی های وابسته به آن خسارت می بیند. «گردشگری، گردشگری را می کشد» به عنوان یک موضوع شناخته شده است. گردشگری در اصل یک صنعت انتفاعی است و به همین دلیل آن را جزو صنایع آلوده کننده می توان برشمرد به طور واضح صنعت گردشگری باید پایدار بشود. «گردشگری پایدار» اغلب مترادف با حفظ ظبیعت و بوم گردی می باشد. اما توسعه گردشگری پایدار معنای وسیع تری از حفظ محیط طبیعی را می دهد. به این معنی که باید توجه مناسب به مردم میزبان، جوامع، فرهنگ ها، آداب و رسوم، شیوه زندگی و سیستم های اقتصادی اجتماعی شود. گردشگری در واقع به دریافت کنندگان  نهایی منفعت می رساند و به محیطی که در آن زندگی می کنند بهره ای نمی رساند. در حال حاضر جهت بهره برداری مناسب از طبیعت و حفظ آن راهبرد مناسبی که پیشنهاد شده بوم گردی می باشد، که در حقیقت به معنای گردشگری بر مبنای مسئولیت پذیری می باشد.