• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/01/01
    • تعداد بازدید: 723
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    با توجه به قرار گرفتن کشور ایرات بر روی کمربند لرزه ای و وجود گسل های مهم و فعال در سراسر آن، کنترل و کاهش خطرپذیری لرزه ای در مناطق مختلف آن ضروری است. خطرپذیری لرزه ای عبارت از پیامدهای محتمل خطر زلزله می باشد که برابر با احتمال افزایش خسارات و اثرات اجتماعی یا اقتصادی زلزله بیش از ارزش تعیین شده برای سرمایه های موجود در یک یا چند منطقه در فاصله زمانی مشخص می باشد. روش تعیین قطعی احتمال وقوع زلزله یک روش محافظه کارانه است و به عنوان مبنایی برای محاسبه زمین لرزه سطوح طراحی بوده و به ندرت در طراحی های لرزه ای بعضی از سازه های خاص نظیر سدها و نیروگاه ها بکار می رود. در طی چند دهه اخیر کاربرد مفاهیم احتمالات و در نظر گرفتن عدم قطعیت در اندازه، موقعیت و میزان رویدادهای زمین لرزه و همچنین تغییرات در ویژگی های جنبش زمین، امکان تحلیل های احتمالی وقوع زلزله برای دوره های متفاوت فراهم شده است. تحلیل های خطر زلزله به تخمین کمی خطرات لغزش زمین در یک محل خاص مربوط می شود. خطرات لرزه ای در شرایطی که زلزله مشخصی مدنظر باشد، بصورت قطعی و در شرایطی که اندازه، زمان و مکان زلزله قطعی نباشد، بصورت احتمالی بررسی می شود. در ادامه بحث در ابتدا هر یک از این دو روش بطور مختصر بررسی شده و کاستی های آنها ذکر می گردد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها