مشکلات آموزش پزشکی و راه حل های ممکن از دید کارآموزان و کارورزان دانشکده پزشکی اراک 86-1385

روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی بین کلیه کارورزان (38 نفر) و کارآموزان (42 نفر) پرسش نامه ای روا و پایا متشکل از 71 سوال پیرامون مشکلات مربوط به آموزش، تجهیزات، پرسنل، اساتید، انگیزه و شیوه ارزشیابی توزیع شد.

نتایج: 68.1 درصد نامناسب بودن مدت آموزش علوم پایه، 86.1 درصد زیاد بودن دروس عمومی، 84.5 درصد عدم ارائه شرح وظایف و طرح درس (91.7 درصد) را در شروع دوره آموزشی مطرح نمودند. اکثریت دانشجویان خواستار یادگیری مهارت بالینی بر روی ماکت قبل از شروع کارآموزی (84.5 درصد) و کارورزی (79.7 درصد) بودند. بیشتر دانشجویان معتقد به تدریس پاتولوژی (86.1 درصد) و فارماکولوژی (97.2 درصد) هر کورس به همراه خود کورس در بالین بودند. آنها عدم تنوع کافی (71.8 درصد) وسائل کمک آموزشی و نامناسب بودن فضای سالن کنفرانس (54.9 درصد) و کتابخانه (76.1 درصد)، را بیان نمودند. 81.7 درصد نامناسب بودن رفتار و همکاری (58.6 درصد) پرسنل با دانشجو را گزارش کردند. در مقوله اساتید میانگین 16.8±5.1 بود (از حداکثر 30). اکثریت دانشجویان نگران آینده شغلی مبهم (87.1 درصد) بودند و 78.6 درصد معتقد بودند که امتحانات سواد آنان را ارزیابی نمی کند.

نتیجه گیری: ارائه طرح درس در شروع هر دوره آموزشی و فراگیری مهارت بالینی بر روی ماکت قبل از شروع کارآموزی و کارورزی نیز از جمله درخواست های دانشجویان است که به راحتی قابل انجام است. ادغام دروس پایه و بالینی و تدریس پاتولوژی و فارماکولوژی هر کورس به همراه خود کورس در بالین در صورت اجرا می تواند فراگیری دروس علوم پایه و بالینی را تسهیل کند.