مقایسه ی دو روش پالس اکسی متری و آزمایش گازهای خون شریانی در تعیین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی

مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه ی تحلیلی است که بر روی 50 کودک انجام شد. روش انتخاب نمونه ها نمونه گیری مبتنی بر هدف بوده و پس از 4 ساعت از بدو ورود کودکان یک میلی متر خون شریانی برای آزمایش گازهای خون شریانی گرفته و هم زمان مشاهده ی پالس اکسی- متری بر وری آن ها انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و مشخصات نمونه ها با اطلاعات حاصل از پرونده، آزمایشات و مشاهده ی علایم حیاتی بیمار بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های میانگین، انحراف معیار، آزمون تی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

یافته ها: از 50 کودک مورد بررسی، 57 درصد تحت عمل جراحی قلب باز و 43 درصد تحت عمل جراحی قلب بسته قرار گرفته بودند. 42 درصد کودکان در سنین 12 تا 36 ماه و 6 درصد بین گروه سنی 1 تا 5 ماهه بودند. بین درصد اشباع اکسیژن شریانی حاصل از پالس اکسی متری با درصد اشباع اکسیژن در آزمایش خون شریانی همبستگی قوی وجود داشت (r=%995).

بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که می توان از پالس اکسی متری به عنوان یک وسیله ی غیرتهاجمی در مورد اطفال تحت جراحی قلب استفاده کرد. استفاده از فرمول به دست آمده در این تحقیق برای تبدیل درصد اشباع اکسیژن به دست آمده از پالس اکسی متری به درصد اشباع آن در اندازه گیری خون شریانی توصیه می شود.