پزشکی هوایی (قسمت پنجم): شتاب و تاثیرات بیولوژیک

کوتاه مدت. این نوع شتابها معمولا ادر مدت زمان کمتر از یک ثانیه بدن را تحت تاثیر قرار می دهند. اثرات این نوع شتابها، بستگی به ساختمانی از بدن دارد که نیروها به آن ساختمان اعمال می شوند و روی هم رفته با تغییراتی که در velocity ایجاد می کنند رابطه دارند.

متوسط مدت. این نیروها مدت 2-0.5 ثانیه بدن را تحت تاثیر قرار می دهند. این نیروها معمولاً هنگام پریدن از هواپیما (ejection) حادث می شوند، ولی در هنگام پرتاب سفینه ها، فضاپیماها و نشستن بر روی عرشه کشتی نیز ایجاد می شوند. تحمل در مقابل این شتاب نه تنها با velocity ایجاد شده رابطه دارد، بلکه با مدت زمانی که در آن، شتاب به حداکثر می رسد و مدت زمانیکه در این میزان حداکثر باقی می ماند نیز رابطه دارد.

دراز مدت. این نیروها مدت زمان بیش از دو ثانیه طول می کشند و ممکن است گاهاً تا چند دقیقه نیز طول بکشند. این نیروها در مانورهای مختلف هواپیما و هنگام پرتاب فضاپیماها ورود مجدد آنها به جو زمین ایجاد می شوند. اثرات فیزیولوژیک، ناشی از ایجاد اختلال مداوم در بافتها و اعضاء بدن می باشند. شتابهایی با این خصوصیت، سبب ایجاد تغییر در جریان خون و مایعات بدن می شوند. مقاومت در مقابل با این نوع شتاب، بیشتر با مدت زمانی که شتاب در اوج خود باقی می ماند، رابطه دارد. در این قسمت بیشتر از تغییرات فیزیولوژیک ناشی از نیروهای تولید شده توسط شتابهای طولانی مدت بحث خواهد شد.