بررسی اثر تجویز کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان آنتاگونیست های گیرنده هیستامینی h1 بر آستانه درد در موش صحرایی کلستاتیک

روش کار: در این مطالعه تجربی، کلستاز در موش های صحرایی با انسداد مجرای مشترک صفراوی توسط دو گره و قطع مجرا بین آن دو ایجاد شد. در روز هفتم بعد از جراحی، آزمون پس کشیدن دم 30 دقیقه پس از تزریق داخل صفاقی کلرفنیرامین (5, 20 ,10 ,40 mg/kg)، هیدروکسی زین (6.25 ,12.5 ,25 ,50 mg/kg) و سالین به گروه های مختلف حیوانات انجام شد.

نتایج: افزایش قابل توجهی در آستانه درد در روز هفتم پس از جراحی در گروه کلستاتیک دریافت کننده سالین نسبت به گروه جراحی نشده معادل ایجاد شد(p<0.01). تزریق کلرفنیرامین (20 ,10 ,40 mg/kg)  و هیدروکسی زین (12.5 ,25 ,50 mg/kg) در گروه های کلستاتیک سبب افزایش آستانه درد نسبت به گروه های معادل دریافت کننده سالین گردید. داروها در دوزهای مورد استفاده در این مطالعه، اختلالی در عملکرد حرکتی حیوانات در آزمون rota rod ایجاد نکردند.

نتیجه گیری: نتیجه این آزمایشات نشان داد که تزریق سیستمیک کلرفنیرامین و هیدروکسی زین به عنوان دو آنتاگونیست های رسپتور هیستامینی h1، قادر به تغییر آستانه درد در مدل تجربی افزایش تون اپیوئیدی آندوژن (مدل کلستاز) می باشند. طبق یک فرضیه جدید مبنی بر اثر افزایش آستانه درد در کلستاز بر کاهش حس خارش، شاید این مکانیسم در اثر این داروها در کاهش خارش کلستاتیک مؤثر می باشند.