تأثیر مقادیر مختلف کلراید روی بر یادگیری و حافظه احترازی غیر فعال موش های صحرایی نر بالغ دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

روش ها: در این آزمایش از موش های صحرایی (200±20g) دیابتی شده با استرپتوزوتوسین استفاده گردید. موش ها بطور تصادفی به گروه هایی تقسیم شدند که کلراید روی (0 ,30 ,50 ,70 ,100 mg/kg/day) به روش گاواژ برای دو هفته دریافت می کردند. گروه شاهد سالم (دوز صفر) نیز به همان حجم آب دریافت کردند. هر موش یکبار در روز طی چهار روز با دستگاه استپ- دان تست می شد و حافظه گروه ها (مدت زمانی که موش بر روی سکو می ماند) 24 ساعت بعد (روز پنجم) اندازه گیری شد.

یافته ها: نتایج نشان می دهد کلراید روی(30 ,50 ,70 ,100 mg/kg)  طی دو هفته تأثیر قابل توجهی بر یادگیری و حافظه احترازی غیر فعال موش های دیابتی نمی گذارد.  

نتیجه گیری: نتایج نشان داد به دلیل کمبود روی در موش های صحرایی دیابتی، آنها به مقادیر بیشتری مکمل روی برای جبران از دست دادن روی در اثر هیپرزینکوریا نیاز دارند. بنابراین این مقادیر روی تأثیر قابل توجهی بر فرآیند یادگیری و حافظه ندارد.