بررسی فراوانی نانوساختار لایه سطحی و β-لاکتاماز در سویه های باسیلوس سرئوس

روش بررسی: در این پژوهش بنیادی، 274 نمونه در سال های 1384 تا 1386 در بیمارستان فوق تخصصی الزهرا و دانشگاه اصفهان به طور تصادفی انتخاب و بررسی شدند. شناسایی باکتری ها بر اساس روش های میکروبیولوژیک نظیر رنگ آمیزی، تست های بیوشیمیایی، محیط های افتراقی و محیط اختصاصی باسیلوس سرئوس انجام گرفت. برای آماده سازی نمونه ها، از کشت 16 ساعته باکتری روی محیط tsa استفاده شد. پس از جداسازی پروتئین های سطحی، نمونه ها الکتروفورز شدند. ایجاد باند در ناحیه 97 kda بیانگر وجود لایه سطحی در باسیلوس سرئوس می باشد. بررسی توان تولید β-لاکتاماز با روش اسیدومتریک انجام گرفت.

یافته ها: از 274 نمونه، شیوع باسیلوس سرئوس 9.49 درصد، فراوانی نانوساختار لایه سطحی در باکتری های مورد بررسی 46.20 درصد و فراوانی β-لاکتاماز در باسیلوس سرئوس های واجد نانوساختار لایه سطحی 100 درصد بود.

نتیجه گیری: یافته ها موید انتشار قابل ملاحظه سویه های باسیلوس سروئوس مولد نانوساختار لایه سحطی و β-لاکتاماز در بیمارستان می باشد. پیشنهاد می شود با کنترل تراکم باکتری ها به خصوص در مکان هایی که تردد افراد زیاد است و باکتری ها به سرعت در آنجا انتشار می یابند-از جمله مراکز بهداشتی درمانی-روند تولید سویه های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها کنترل گردد.