ارتباط نوع پروتئین مصرفی با عوامل خطر بیماری های قلبی-عروقی

زمینه: نحوه تغذیه می تواند به طور مستقیم در ابتلاء به بیماری های قلبی-عروقی و بروز برخی عوامل خطرساز آن نقش داشته باشد.

هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط نوع پروتئین مصرفی (گیاهی و حیوانی) با عوامل خطر بیماری های قلبی-عروقی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی  مقطعی در سال 1379 بر روی 4187 نفر از افراد جامعه شهری اصفهان که سن بالاتر از 19 سال داشتند با استفاده از پرسش نامه تکرر مصرف مواد غذایی  (food frequency questionnaire)انجام شد. عوامل خطرساز مهم مانند فشار خون، تری گلیسرید، قند خون ناشتا و شاخص توده بدنی با نمونه گیری خون و اندازه گیری قد و وزن و فشارخون بررسی شدند. همچنین میزان درآمد و سطح تحصیلات افراد بررسی و ارتباط نوع پروتئین گیاهی و حیوانی مصرف شده با عوامل خطرساز و نیز رابطه درآمد و سطح تحصیلات با نوع پروتئین مصرفی با آنالیز رگرسیون به دست آمد.

یافته ها: در بین منابع پروتئین گیاهی مصرف سویا و در بین پروتئین های حیوانی مصرف ماهی کمتر از سایر منابع بود. مصرف پروتئین های گیاهی و حیوانی در مردان ارتباطی با عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی نداشت (p>0.05)، اما در زنان فش ار خون سیستولیک، کلسترول، قند خون ناشتا و شاخص توده بدنی با مصرف پروتئین های گیاهی و نیز فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و کلسترول با مصرف پروتئین های حیوانی رابطه منفی داشت (p<0.05). همچنین میزان تحصیلات با مصرف پروتئین های حیوانی رابطه مستقیم داشت (p=0.000) در حالی که سطح درآمد ارتباطی با این نوع پروتئین نداشت. مصرف پروتئین گیاهی با تحصیلات و درآمد در هر دو گروه زنان و مردان رابطه معکوس نشان داد (p=0.000).

نتیجه گیری: اجرای برنامه هایی برای ترویج مصرف منابع پروتئین گیاهی جهت کنترل بیماری های قلبی-عروقی لازم است.