مهار پراکسیداکسیون چربی در روزه داری و نقش حفاظتی آن بر سیستم قلبی-عروقی

زمینه: روزه داری از جمله فرائض دین اسلام است که در ادیان دیگر نیز مرسوم است و به نظر می رسد در این مدت تغییراتی در بدن و عوامل خونی صورت می گیرد.

هدف: مطالعه جهت تعیین اثر روزه داری بر میزان پراکسیداسیون چربی و قندخون ناشتا انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1377 بر روی 50 مرد سالم 30 تا 60 ساله در مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان که قصد روزه گرفتن در ماه رمضان را داشتند انجام شد. میزان مالون دی آلدئید و دی ان های کونژوگه در پلاسما، تری گلسیرید، کلسترول تام و قندخون ناشتا در سرم این افراد یک روز قبل از شروع ماه مبارک رمضان و یک روز قبل از پایان ماه رمضان اندازه گیری شد. مالون دی آلدئید و دی ان های کونژوگه به روش اسپکتروفتومتریک و کلسترول، تری گلسیرید و قندخون ناشتا توسط دستگاه اتوآنالیز elan به روش آنزیمی اندازه گیری شدند. داده با استفاده از آزمون t تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین مالون دی آلدئید، کلسترول و تری گلیسیرید در طول ماه مبارک رمضان کاهش یافت که این کاهش از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05). میانگین قندخون ناشتا نیز کاهش یافت ولی معنی دار نبود و میزان دی ان های کونژوگه تغییر معنی دار نداشت.

نتیجه گیری: می توان گفت تغییر عادت غذایی در این ماه بطور نسبتا مفیدی بر چربی های  پلاسما تاثیر دارد. از طرفی به دلیل کاهش معنی دار میزان مالون در آلدئید در این ماه می توان نتیجه گرفت که اکسیداسیون ldl کلسترول در این ماه کاهش یافته و با توجه به این که این عامل در ایجاد پلاک های آترواسکلروز اهمیت دارد. به نظر می رسد روزه داری در ماه رمضان اثر پیشگیری کننده از بیماری های قلبی-عروقی داشته باشد.