اختلال وسواسی-جبری در مراجعان به درمانگاه روان پزشکی بیمارستان نور اصفهان

زمینه: اختلال وسواسی-جبری (ocd) یک بیماری شایع روان پزشکی است که درمان طولانی، موارد شکست، ترک درمان، عود بیماری و عوارض دارویی آن از جمله مشکلات بیماران مبتلاست.

هدف: مطالعه به منظور تعیین فراوانی الگوهای اختلال وسواسی-جبری و بیماری های همراه انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر توصیفی با بررسی 3515 پرونده مراجعین به درمانگاه روان پزشکی بیمارستان نور اصفهان طی 4 سال انجام و 166 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی، جبری شناسایی شدند. زمان شروع اثر دارو و بروز اثر کامل آن 3 و 6 هفته در نظر گرفته شد. میزان پاسخ به درمان (پس از شش هفته) به صورت برطرف شدن علائم (خوب)، کاهش علائم (متوسط) و عدم تخفیف علائم (ضعیف) تعیین شد.

یافته ها: فراوانی نسبی اختلال وسواسی-جبری 4.72% بود. بیشتر بیماران زن، متاهل و بالغین 20 تا 40 ساله بودند. بیشترین الگوی وسواس به ترتیب شستشو، فکر کردن و وارسی کردن بود. بیشترین داروی مصرفی کلومیپرامین (66.87%) و  فلوکستین (19.27%) بود که دوز مصرفی آنها به ترتیب 61 تا 100 و 20 میلی گرم در روز بود. در گروه پاسخ به درمان خوب، میانگین دوز کلومیپرامین 69 و فلوکستین 60 میلی گرم در روز بود. فقط 30.1% بیماران پیگیری شده بودند که در 13.2% موارد، پاسخ به درمان خوب بود. در 68.08% موارد بیماری روان پزشکی همراه وجود داشت که در 80.64% موارد، پاسخ به درمان ضعیف بود. بیشترین بیماری همراه، افسردگی اساسی (44.57%) بود.

نتیجه گیری: فراوانی نسبی اختلال وسواسی-جبری بالاست و در بیشتر بیمارستان درمان ناقص و ناکافی است. وجود بیماری روان پزشکی همراه به خصوص افسردگی اساسی، پاسخ به درمان را کم می کند.