تعیین رابطه پره اکلامپسی با دی دایمر در زنان باردار

زمینه: امروزه دی دایمر به عنوان یک شاخص بیوشیمیایی مهم در زمینه تشخیص و اداره پره اکلامپسی مطرح است.

هدف: مطالعه جهت تعیین رابطه پره اکلامپسی با دی دایمر در زنان باردار انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی در سال 1383 بر روی 60 زن حامله مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی کوثر قزوین انجام شد. 30 زن مبتلا به پره اکلامپسی به عنوان گروه مورد و 30 زن با حاملگی طبیعی به عنوان شاهد انتخاب شدند. سطح دی دایمر پلاسمای افراد با روش اگلوتیناسیون بر حسب نانوگرم بر میلی لیتر سنجیده و یافته ها در دو گروه مقایسه شد. داده ها با آزمون های مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین دی دایمر پلاسما در مبتلایان به پره اکلامپسی 721.43±401.13 و در گروه شاهد 322.26±117.65 نانوگرم بر میلی لیتر و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001). در ضمن میزان دی دایمر پلاسما با شدت پره اکلامپسی و نیز پیامد حاملگی رابطه معنی دار داشت (p<0.001).

نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، دی دایمر می تواند یک شاخص بیوشیمیایی مفید در تعیین تغییرات هماتولوژیک و فیبرینولیتیک پره اکلامپسی و معیار سنجش خطر و پیامد نامطلوب در پره اکلامپسی باشد.