بررسی آلودگی باکتریایی دریچه های قلبی مورد استفاده در مرکز تحقیقات و بانک فرآورده های پیوندی ایران طی سال های 1384-1380

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت سترون بودن دریچه های قلبی و آماده سازی آنها به روش آسپتیک و به منظور تعیین میزان تاثیر کمپلکس آنتی بیوتیکی مورد استفاده بر استریل سازی دریچه های قلبی این تحقیق طی سال های 1380 تا 1384 در مرکز تحقیقات و بانک فرآورده های پیوندی ایران انجام گرفت.

مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی بر روی داده های موجود (existing data) بر روی 848 نمونه قلبی که جهت عمل پیوند به مرکز تحقیقات و بانک فرآورده های پیوندی ایران ارسال شده بود، انجام پذیرفت. قطعاتی از دریچه های قلبی را در دو لوله ی آزمایش، یکی شامل کمپلکس آنتی بیوتیک و دیگری فاقد آن قرار داده و سپس به محیط آگار خون دار و آگار ائوزین متیلن بلو تلقیح و به مدت 24 ساعت در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد انکوبه گردید. عوامل آلوده کننده باکتریایی جدا شده و با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی استاندارد تعیین هویت گردیدند. میزان آلودگی قبل و بعد از مصرف کمپلکس آنتی بیوتیکی با استفاده از آزمون کای دو آنالیز گردید. نتایج: آلودگی اولیه ی نمونه های تهیه شده از دریچه های قلبی 37.7% بوده که بعد از استفاده از آنتی بیوتیک میزان آلودگی به 5.4% کاهش پیدا کرده است (p<0.001). شایعترین باکتری جدا شده از نمونه های قلبی قبل از استفاده از آنتی بیوتیک، انتروباکتر با 62 مورد (19.4%)، استرپتوکوک 55 مورد (17.2%) و کلبسیلا با 45 مورد (14.1%) بود. 46 مورد از نمونه های قلبی بعد از استفاده از آنتی بیوتیک آلوده بودند و  شایع ترین باکتری جدا شده از نمونه های قلبی بعد از استفاده از آنتی بیوتیک کلبسیلا با 37 مورد (80.4%) بود. نتیجه گیری: با توجه به میزان آلودگی بالا با کلبسیلا بعد از استفاده از آنتی بیوتیک پیشنهاد می گردد الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سوش های جدا شده از نمونه ها به ویژه باسیل های گرم منفی تعیین و آنتی بیوتیک مناسب انتخاب گردد.