بررسی تأثیر فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (tnf-α) بر رشد و تکوین جنین های مورولای موش در محیط کشت

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت رشد و تکوین جنین قبل از لانه گزینی و ضروری بودن فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (tnf-α) در فرآیند تکامل، بعضی برای آن نقش فاکتور رشد و حمایت از تکثیر سلولی و برخی دیگر نقش مهاری قائل هستند. در مورد نقش tnf –α در محیط کشت جنین قبل از لانه گزینی گزارشات کمی در دست است و مطالعه ای مبنی بر بررسی اثرات آن بر جنین مورولا یافت نشد. بر این اساس در این تحقیق تأثیر افزودن tnf-α با دوزهای ng/ml50, 5, 0.5 به محیط کشت جنین مورولای موش در سال 1381 مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی روی 452 جنین مورولای موش نژاد nmri پس از تحریک تخمک گذاری [حدود 78 تا 80 ساعت پس از تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی [hcg انجام گرفت. سیر تکوین جنین ها در چهار گروه شاهد (بدون افزودن tnf-α در محیط کشت)، آزمون 1 (افزودن tnf-α با غلظت (0.5 ng/ml، آزمون 2 (غلظت 5ng/ml از (tnf-α و آزمون 3 (غلظت 50ng/ml از (tnf-α به مدت 96 ساعت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. تأثیر مقادیر مشخص tnf-α بر مراحل مختلف رشد قبل از لانه گزینی و همچنین میزان مرگ جنین بررسی شد و با استفاده از آزمون آماری کای دو(x²)  مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: پس از 96 ساعت کشت، 72.5 درصد از جنین گروه شاهد وارد مرحله خروج از زونا شدند که این مقدار برای گروه های آزمون به ترتیب 44.6، 58 و 28.7 درصد بود و بین هریک از گروهها با گروه شاهد تفاوت معنی دار مشاهده شد (p<0.05). میزان دژنراسیون جنینی در گروه آزمون 3 بالاتر از بقیه گروه ها بود (33.3 درصد) و از این نظر گروه شاهد با گروه آزمون 2 اختلاف معنی داری نداشت.

 نتیجه گیری: افزودن tnf-α به محیط کشت جنین مورولای موش باعث کند شدن سیر تکوینی جنین ها تا مرحله خروج از زونا خواهد شد و tnf-α با دوز 5 ng/ml نتیجه بهتری دارد. بر این اساس لازم است که مطالعات بیشتری در سطح مولکولی انجام شود.