نقش پیش آماده سازى با هیپراکسى در محافظت از بافت قلب و آریتمى ها به دنبال آسیب ایسکمى- جریان مجدد

هدف: مطالعات اخیر نشان داده است که پیش درمانى با هیپراکسى، قلب را در برابر آسیب هاى ناشى از ایسکمى– جریان مجدد محافظت مى نماید. هدف از مطالعه حاضر بررسى اثر پیش درمانى با هیپراکسى بر کاهش آپوپتوز میوسیت هاى قلب و آریتمى ها به دنبال اعمال ایسکمى جریان مجدد در مدل انسداد ناحیه اى کرونر در قلب ایزوله موش صحرایى مى باشد.

 روش بررسى: موش هاى صحرایى نر نژاد ویستار تحت درمان با هواى معمولى (اکسیژن 21 درصد، گروه کنترل (c قرار گرفته یا به مدت 60 و 180 دقیقه در محیط هیپراکسیک از اکسیژن با درصد بالا (95% ≥ اکسیژن) استنشاق نمودند (گروه هاى (h180 ,h60. سپس قلب ها بلافاصله ایزوله شده و در دستگاه لانگندورف تحت پرفیوژن قرار گرفتند. ایسکمى ناحیه اى به مدت 30 دقیقه اعمال و به دنبال آن 120 دقیقه جریان مجدد برقرار گردید. براى ارزیابى اثرات هیپراکسى فاکتورهاى سایز انفارکتوس، درصد آپوپتوز میوسیت ها و آریتمى هاى زمان ایسکمى مورد بررسى قرار گرفتند.

یافته ها: سایز ناحیه انفارکتوس از 3.6±39.5 درصد در گروه کنترل نورموکسى (c) به 2.3±26.3 درصد در گروه 20.5±2.6, (p<0.01) h60 درصد در گروه (p<0.001) کاهش یافت. درصد آپوپتوز میوسیت ها بوسیله 180 دقیقه درمان با هیپر اکسى کاهش معنى دارى نشان داد (3.5±17.3 درصد در گروه h180 در مقایسه با 2.3±31 درصد در گروه کنترل، 180, 60 .(p<0.05 دقیقه هیپراکسى سبب کاهش معنى دار تعداد کل ضربانات زودرس بطنى در زمان ایسکمى مى شود. طول مدت vf, vt و همچنین تعداد دوره هاى vt نیز توسط هیپراکسى کاهش مى یابد (p<0.05). بر این اساس شدت آریتمى ها (بر اساس اندازه گیرى امتیاز آریتمى ها) در گروه هاى هیپراکسى تفاوت معنى دارى با گروه کنترل نشان مى دهد (p<0.05).

نتیجه گیرى: یافته هاى این تحقیق نشان مى دهد که پیش درمانى با هیپراکسى نورموباریک قبل از القاء ایسکمى و جریان مجدد سبب کاهش حجم سکته میوکارد و تخفیف درصد آپوپتوز میوسیت ها مى شود. هیپراکسى همچنین سبب کاهش قابل ملاحظه شدت آریتمى ها در زمان ایسکمى مى گردد.