مقاومت دارویی استرپتوکوک های ویریدانس جدا شده از کودکان سالم 12-3 ساله

زمینه و هدف: امروزه عفونت های دهان و دندان یکی از شایعترین علل تهدید کننده سلامت انسان محسوب می شود. استافیلوکوک ها، استرپتوکوک ها، اکتینومایست ها و مایکوپلاسماها از مهمترین عوامل ایجاد کننده این عفونت ها می باشند. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت دارویی استرپتوکوک های ویریدانس جدا شده از کودکان سالم 3 تا 12 ساله نسبت به آنتی بیوتیک های رایج می باشد که نتایج آن علاوه بر تعیین حساسیت و مقاومت داروئی این باکتری در انتخاب داروی مناسب برای درمان عفونت های دهان و دندان به دندانپزشکان نیز کمک می نماید.

مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی از بهار 87 لغایت بهار 88 به مدت یک سال انجام شد. 213 کودک سالم 3 تا 12 ساله مر اجعه کننده به بخش اطفال دانشکده دندانپزشکی زاهدان به روش نمونه گیری غیرتصادفی ساده انتخاب گردیدند. با سواب استریل از سطح بوکال و لینگوال دندان های خلفی نمونه برداری انجام شد که بعد از مراحل کشت و جداسازی تعداد 213 نمونه استرپتوکوک ویریدانس جدا شد، سپس با انجام آزمایش حساسیت ضدمیکروبی به روش انتشار دیسک، حساسیت و یا مقاومت استرپتوکوک های ویریدانس نسبت به آنتی بیوتیک های: پنی سیلین، اریترومایسین، ونکومایسین، کلیندامایسین، سفوتاکسیم و سفتریاکسون تعیین گردید.

یافته ها: میزان مقاومت استرپتوکوک های ویریدانس نسبت به کلیندامایسین، پنی سیلین، سفتریاکسون، اریترومایسین، ونکومایسین و سفوتاکسیم به ترتیب 59.62، 52.58، 30.51، 12.20، 10.79، 1.49 درصد می باشد.

نتیجه گیری: مقاومت بالای استرپتوکوک های ویریدانس نسبت به برخی از آنتی بیوتیک های مورد مطالعه، نشان دهنده مصرف زیاد آنها در جامعه مذکور می باشد که لازم است جهت کنترل و یا کاهش روند افزایش مقاومت دارویی، علاوه بر افزایش سطح آگاهی مردم درخصوص مصرف منطقی داروها، در تجویز آن ها نیز احتیاط بیشتری صورت گیرد.