تغییر گلیکوز آمینوگلیکان ها در بافت مغز رت های دیابتی

مقدمه: دیابت ملیتوس بر متابولیسم اجزای ماتریکس خارج سلولی از جمله گلیگوز آمینوگلیگان ها موثر است. گرچه این تغییرها امروزه مورد توجه قرار گرفته، وی تغییر گلیکوز آمینو گلیکان ها در بافت مغز رت های دیابتی، کمتر بررسی شده است.

هدف: بررسی تغییرها گلیکوز آمینو گلیکان ها در مغز رت دیابتی.

مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، 20 سر رت از نژاد ویستار با وزن حدود 250-200 گرم به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایشی (دیابتی) و شاهد (غیردیابتی) تقسیم شدند. گروه آزمایشی با تزریق یک نوبت آلوکسان به میزان 120 mg/kg، دیابتی شدند. 3 ماه بعد از تزریق، از مغز رت های دیابتی و شاهد، برش های بافتی تهیه شد و پس از رنگ آمیزی با اشمورل، هماتوکسیلین-ائوزین و critical electroiyte concentration (cec)، بافت ها ارزیابی شدند.

نتایج: از بین گلیکوز آمینوگلیکان، میزان هپارین سولفات در بافت مغز رت های دیابی شده کاهش یافت که با استفاده از رنگ آمیزی cec نشان داده شده در رنگ آمیزی اشمورل نیز هیچگونه رسوب داخل سلولی، بخصوص رنگدانه های لیپوفوشین، در داخل نورون ها دیده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به اینکه هپارین سولفات نقش مهمی در عمل طبیعی بافت عصبی و همچنین ترمیم این بافت دارد، لذا کاهش آن که یکی از گلیکوز آمینو گلیکان هاست، می تواند باعث آسیب عصبی و اختلال عملکرد مغز شود.