بررسی همراهی ائوزینوفیلی بافتی و رفتارهای تهاجمی کارسینوم سلول سنگفرشی مری

مقدمه: طبق گزارش های سازمان بهداشت جهانی، بیشترین شیوع کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinoma, scc) مری در دنیا در شمال شرقی ایران مشاهده می شود. ارتشاح سلول های التهابی، از جمله ائوزینوفیل ها، می تواند نقش مهمی در رفتار بیولوژی تومورها داشته باشد.

هدف: بررسی ارتباط ائوزینوفیلی بافتی با عوامل مرتبط با پیش آگهی در scc مری.

مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی تحلیلی با نمونه گیری آسان و با استفاده از بایگانی بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، در سال های 86-1384 انجام شد. تعداد سلول های ائوزینوفیل و ماستوسیت در اطراف سلول های تومورال به روش استاندارد tumor-associated tissue eosinophilia (tate) تعیین شد. میانگین تعداد ائوزینوفیل و ماستوسیت ها در گروه های مختلف بر اساس تهاجم پری واسکولر یا پری نورال، درگیری گره لنفی، و همچنین در گروه ها ی دارای تمایز بافتی متفاوت یا دارای عمق تهاجم متفاوت بررسی آماری انجام شد.

نتایج: 25 (61.0%) مرد و 16 (39.0%) زن با میانگین (انحراف معیار) سنی 53.6 (14.78±) سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین (انحراف معیار) تعداد ائوزینوفیل و ماست سل ها به ترتیب 115.4 (88.16) و 30.7 (26.03) بود. میانگین تعداد ائوزینوفیل ها در بیمارانی که تهاجم پری واسکولر داشته اند بیشتر بوده است (183.2 در مقابل .(p=0.002) (86.9 تعداد سلول های  التهابی با هیچیک از سایر شاخص های پیش آگهی ارتباط آماری معنی دار نداشت.

نتیجه گیری: افزایش تعداد ائوزینوفیل های بافتی دال بر خاصیت تهاجم از راه عروقی است. توصیه می شود این بیماران مورد پیگیری ویژه قرار گیرند.