بررسی پیامد جراحی پیوند عروق کرونر در بیماران دچار ضعف عملکرد بطن چپ

مقدمه: در ضعف شدید عملکرد بطن چپ (lv) و به دنبال آن جراحی پیوند عروق کرونر، عوارض بالقوه و میزان مرگ و میر بیشتری در حین و پس از انجام عمل جراحی cabg بروز می کند.

هدف: بررسی مقایسه ای وضع بالینی و پیامدهای جراحی پیوند عروق کرونر در دو گروه بیماران.

مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی، مجموعاً 815 نفر از بیماران پیوند عروق کرونر و حایز شرایط، در دو گروه الف (66 نفر ef کمتر از 40%) و گروه ب (749 نفر ef بالاتر از 40%) به عنوان نمونه انتخاب شدند.

نتایج: نتایج بیانگر آن بود که اکثریت واحدهای مورد پژوهش در هر دو گروه، مرد و با میانگین سنی 63 ساله بودند. اکثریت نمونه ها در گروه الف (با توجه به ef گزارش شده در اکوکاردیوگرافی قبل از عمل در کلاس iii یا iv نارسایی قلبی قرار داشتند و در همین گروه زمان متوسط کلامپ آئورت، زمان پمپ و طول مدت عمل جراحی بطور قابل ملاحظه ای از گروه ب بیشتر بود. همچنین یافته ها نشانگر آن بود که زمان اینتوبه بودن، اقامت در icu و طول بستری در بیمارستان در گروه الف بیشتر بوده و از نظر میزان مرگ و میر بعد از عمل (p<0.0001)، ابتلا به عوارض بعد از عمل و بقای 5 ساله (p<0.005) تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد.

نتیجه گیری: نتایج بدست آمده گویای آن است که ضعف عملکرد بطن چپ بر پیش اگهی عمل cabg تاثیر منفی دارد. بدیهی است که در این موارد پیوند قلب بر cabg ارجحیت دارد اما به دلیل محدودیت های قلب های اهدا شده cabg به عنوان اصلی ترین روش درمانی محسوب می شود که در صورت در نظر گرفتن یکسری اقدامات حمایتی قبل از عمل و انجام هر چه سریعتر جراحی می تواند مفیدتر باشد و میزان مرگ و بیماریزایی را کاهش دهد.