بررسی میزان شیوع فقدان دندانی و دندان اضافی در کودکان 3-5 ساله مهدکودکهای تهران بزرگ

زمینه و هدف: فقدان دندانی و دندان اضافی از ناهنجاریهای تکاملی هستند که در بعضی موارد با مشکلات و عوارضی چون ناقرینگی دندانی، تغییر میدلاین، کراودینگ دندانی، مال اکلوژن، پوسیدگی، دیاستم همراه  می باشند. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع ناهنجاری تعداد (دندان اضافی و فقدان دندانی) در دندانهای شیری کودکان 3-5 ساله مهدکودکهای تهران بزرگ می باشد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی که به روش معاینه و یک مرحله ای با مراجعه مستقیم به تعدادی از مهدکودکهای سازمان بهزیستی استان تهران شامل سه ناحیه تهران، ری و شمیرانات که به طور تصادفی انتخاب شدند، روی هزار کودک دختر و پسر 3-5 ساله انجام شد. کودکان به صورت سرپائی و توسط آبسلانگ و در نور کافی معاینه شدند و تشخیص ناهنجاری به روش شمارش دندانها صورت گرفت.

یافته ها: شیوع دندان اضافی و فقدان دندانی در جمعیت مورد مطالعه هر کدام سه مورد (0.3%) بود که تمامی موارد در پسران دیده شد. همچنین تمام موارد دندان اضافی در فک بالا و از سه مورد فقدان دندانی، دو مورد آن در فک بالا و یک مورد در فک پایین مشاهده گردید. در بررسی میزان شیوع این دو ناهنجاری در جامعه آماری موردنظر، بیشترین درگیری مربوط به دندان لترال شیری به میزان تقریبی 67% و به صورت یک سویه بود.

نتیجه گیری: با توجه به اینکه دندان اضافی و فقدان دندانی در دندانهای شیری می تواند با مشکلاتی در دندانهای دائمی همراه باشد، تشخیص زودهنگام و الزام کنترل دندانهای دائمی جانشین، ضروری به نظر می رسد.