تبیین مدلی برای ارزیابی کارایی شهرداری های جدیدالتاسیس شهرستان بابل در سال 1393 با کمک تحلیل پوششی داده ها

کارایی یکی از مفاهیم اقتصادی می باشد که افزایش آن به منظور ارتقای سطح زندگی، رفاه، آرامش و آسایش انسان ها همواره مدنظر دست اندرکاران سیاست و اقتصاد بوده است. به گونه ای که در تمام مکاتب و جوامع اقتصادی نیز به نحوی بر این مفهوم تأکید شده است. در زمان حاضر با توجه به توسعه کمی و کیفی شهرها، هر روز نقش شهرداری ها در اداره و مدیریت شهری پررنگ تر می شود، بنابراین برای برنامه ریزی و عملکرد بهتر شهرداری ها اندازه گیری کارایی آن ها لازم به نظر می رسد. هدف از این مقاله ارزیابی کارایی شهرداری های جدیدالتأسیس شهرستان بابل با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها در حالت بازده به مقیاس ثابت در سال 1393 می باشد. داده های مربوط به ورودی ها و خروجی ها بر اساس اطلاعات موجود در هر کدام از شهرداری ها و استانداری مازندران اخذ شده است. بر اساس این اطلاعات 12 عامل ورودی و خروجی (3 عامل ورودی و 9 عامل خروجی) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در سال 1393 از بین 5 شهرداری تعداد 3 شهرداری کارا و 2 شهرداری دیگر ناکارا بوده اند؛ که در این میان شهرداری خشرودپی و زرگرمحله و گتاب کارا و شهرداری گلوگاه بندپی شرقی و مرزیکلا ناکارا می باشند. در انتها پیشنهادهایی مانند الگو قرار دادن شهرداری های کارا، به کارگیری بیشترین سطح منابع درآمدی، کاهش هزینه های جانبی و افزایش هزینه پروژه های عمرانی جهت بهبود کارایی شهرداری ها ارائه شده است.