بررسی نقش پارک های ملی در جذب گردشگر نمونه موردی: پارک ملی گلستان

پارک ملی به محدوده ای از منابع طبیعی، از جمله جنگل، مرتع، بیشه های طبیعی، دشت، رودخانه، دریاچه و کوهستان اطلاق می شود که نمونه های از مظاهر طبیعی هستند. کشورهایی که دارای این سرمایه های طبیعی هستند سعی در حفاظت از آنها در جهت منافع ملی دارند. این محدوده های طبیعی فضاهای جذب گردشگر در بعد ملی و بین المللی هستند و کشورهای مختلف سعی در استقرار زیرساختهای لازم در حواشی این فضاها را با حداقل خسارتهای طبیعی بوجود می آورند. پارک ملی گلستان منطقه حفاظت شده ای در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی یکی از نمونه های این گونه است که از ارزش طبیعی بسیار بالایی برخوردار است. این پارک قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در ایران است که به دلیل اینکه در مسیر تردد دو کانون گردشگری دیگر یعنی کانون گردشگری مذهبی شمال شرق ایران (مشهد) و منطقه گردشگری شمال ایران (دریای خزر و مناطق کرانه ای آن) واقع شده است مورد توجه گردشگران قرا می گیرد. این مقاله با بررسی ظرفیت های گردشگری پارک ملی گلستان، در پی بررسی ظرفیت های گردشگری این پارک در جذب گردشگر در سطح ملی و منطقه ای است. ظرفیت های این پارک نشان می دهد چنانچه امکانات لازم در حواشی این پارک فراهم شود، توان جذب گردشگر و به تبع آن جذب سرمایه را دارد.