بررسی تناسب بین طرح پانتیک و ریج بی دندانی، یک مطالعه مقطعی یک ساله

روش بررسی: برای انجام این پژوهش cross-sectional از بیمارانی که در بخش پروتز ثابت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تحت درمان با بریج قرار داشتند قالب اولیه گرفته شده و از روی کست نوع ری بیمار مشخص گردید. 57 کست تشخیصی و در کل 73 پانتیک مورد بررسی قرار گرفت. در انتها نیز بریج گلیز شده و آماده تحویل به بیمار مورد مطالعه قرار گرفته و ابتدا مطابق تعاریف موجود نوع طرح پانتیک مشخص شد و بعد داخل ریتینر و در سطح بافتی پانتیک یک لایه fit checkers گذاشته و در دهان بیمار قرار گرفت تا بدین ترتیب شکل ناحیه تماس بافتی ثبت گردد.

یافته ها: شایع ترین طرح مورد استفاده در پانتیک ها، modified ridge lap با فراوانی 2/93% بود از لحاظ کانتور ریج بی دندانی با توجه به طبقه بندی siebert 2/45% ریج ها بدون نقص کانتور و نرمال، 2/19% کلاسi، 2/19% کلاس i، 2/8% کلاس ii و 4/27% کلاس iii بودند. در بررسی صحت شکل ناحیه تماس بافتی پانتیک ها، در مجموع، شکل ناحیه تماس بافتی 4/27% از پانتیک های ارایه شده مطابق با تعاریف موجود درست بود. بنابراین 6/72% موارد به صورت نادرست طراحی و ساخته شده بودند.

بحث و نتیجه گیری: آمار بالای شکل نادرست ناحیه تماس بافتی پانتیک ها بیانگر عدم آگاهی و یا نبود دقت در مرالح طراحی و ساخت پانتیک ها می باشد که برای رفع این مشکلات توجه بیشتر به آموزش و تاکید در این زمینه به دانشجویان و تکنسین های لابراتوار توصیه می گردد.