برنامه ریزی و استفاده از اکوتوریسم و آثار تاریخی (مطالعه موردی منطقه طارم سفلی)

توریسم از مهم ترین فعالیت های انسانی معاصر است که همراه با بوجود آوردن تغییرات شگرف در سیمای اوضاع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، منش و روش زندگی انسان ها را دگرگون می سازد. فعالیت گردشگری آن چنان در توسعه اقتصادی-اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نامیده اند. امروزه صنعت توریسم در دنیا، یکی از منابع مهم درآمد و در عین حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورهاست و به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی جهان حائز جایگاه ویژه ای است؛ از این رو بسیاری از کشورها در رقابتی نزدیک و فشرده، در پی افزایش بیش از پیش منافع و عواید خود از این فعالیت بین المللی هستند. با توجه به اثرات چند بعدی (اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی) گردشگری در مناطق میزبان بویژه در مناطق روستایی و کم رنگ شدن روستاها در توسعه کشور و نادیده ماندن این مناطق از دید مسئولین در دهه های گذشته سبب شده که در سال های اخیر بار دیگر به این مناطق توجه شود. با توجه به اینکه در طول دهه های اخیر راهکارهای توسعه مناطق روستایی با شکست مواجه شده است در سال های اخیر راهکار توسعه گردشگری روستایی به عنوان یک استراتژی برای تحول اقتصادی و اجتماعی این مناطق در نظر گرفته شده است. با توجه به اینکه بخش موردنظر اکثرا دارای بافت روستایی می باشد این تحقیق نیز به دنبال گسترش دادن فعالیت گردشگری در این بخش می باشد که اهدافی چون شناسایی موانع، مشکلات و توانمندی های منطقه طارم و تلاش برای رفع مشکلات و تقویت توانمندی ها به منظور توسعه فعالیت گردشگری در منطقه را دنبال می کند و در پی اثبات فرضیه هایی از جمله: به نظر می رسد توانمندی ها و پتانسیل های بالقوه و بالفعل بخش امکان معرفی این بخش به عنوان منطقه گردشگری را  فراهم می آورد، که برای اثبات این فرضیه ها از روش توصیفی و کمی و مصاحبه استفاده شده و هر دو آنها اثبات شده است و روش تحقیق نیز توصیفی و تحلیلی بوده و از روش هایی سوات استفاده شده است.