بررسی مدلهای موجود برای هدایت حرارتی و ویسکوزیته در نانوسیال ها

سوسپانسیون نانوذارت فلزی یا اکسید فلزی با قطر کمتر از صد نانومتر، در یک سیال پایه نانوسیال نامیده می شود که نسل جدیدی از سیالات ناقل حرارت محسوب می شوند. افزودن ذرات جامد بسیار ریز، خواص انتقالی و رفتار انتقال حرارت سیال پایه را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. در این مقاله روابط تجربی موجود برای هدایت حرارتی و همچنین ویسکوزیته نانوسیال ها بر پایه داده های آزمایشگاهی و همچنین مدلهای تئوری ارائه گردیده است. علی رغم تلاش محققان برای تعیین فرمولی دقیق به منظور تعیین هدایت حرارتی و ویسکوزیته نانو سیال ها، تا به امروز یک رابطه جامع و واحد برای تعیین خواص ترموفیزیکی نانوسیالات به دست نیامده است و روابط ارائه شده بسته به نوع سیال پایه و غلظت و دمای آن نتایج متفاوتی را ارائه می دهند. با این حال بررسی مدلها نشان می دهد که در نانوسیالهای حاوی نانوذرات کروی و استوانه ای، نسبت هدایت حرارتی نانوسیال به سیال پایه با افزایش غلظت و دمای نانو ذرات به طور قابل قبولی افزایش می یابد. همچنین نسبت ویسکوزیته نانوسیال به سیال پایه با افزایش غلظت نانوسیال افزایش می یابد.