اهمیت برنامه ریزی نگهداری جاده های جنگلی در حفظ محیط زیست

عملیات جاده سازی در جنگل با اختصاص حجم بالایی از سرمایه به خود یکی از مهمترین فاکتورهای هزینه، در مدیریت جنگل می باشی. بدیهی است، بدون نگهداری کافی و به موقع، جاده به شدت دچار زوال و تخریب خواهد شد که این امر منجر به بیشتر شدن هزینه های جاده، بهره برداری و استهلاک وسیله نقلیه و تشدید صدمات زیست محیطی جاده و کاهش اعتماد به خدمات حمل و نقل جنگل می شود. اگر عملیات تعمیر و نگهداری به موقع انجام نگیرد، نیاز به بهسازی و حتی بازسازی گسترده ای بوده، که اغلب هزینه آن بیشتر از تعمیر و نگهداری ساده ای است که زودتر می توانست انجام گیرد. تعمیر و نگهداری سالانه ی جاده و جایگزینی به موقع تاسیسات، زمانی که سطوح خرابی آنها نزدیک به سطح آستانه ای رسیده باشد بهترین روش برای حفظ کارایی جاده و کاهش صدمات زیست محیطی آن می باشد. اما این استراتژی بسیار پر هزینه بوده و ممکن است سازمان ها با توجه به محدودیت بودجه، قادر به انجام آن نباشند. در فرآیند بهینه سازی سیستم تعمیر و نگهداری راه از روش های متفاوتی برای به دست آوردن اولویت و زمان بندی پروژه ها استفاده شده است. از جمله می توان به روش های برنامه ریزی بر مبنای برآورد مستقیم (روش کارشناس) و روش تحلیل سلسله مراتبی(ahp)  روش های مبتنی بر برنامه ریزی خطی، برنامه ریزی عدد صحیح، برنامه ریزی پویا، منطق فازی، و الگوریتم های فرا ابتکاری اشاره کرد. یکی از کارآمدترین تکنیک های تصمیم گیری(analytical hierarchy process) ahp  که اولین بار توسعط توماس ال ساعتی در 1980 مطرح شد. که بر اساس مقایسه های زوجی بنا نهاده شده و امکان بررسی سناریوهای مختلف را به مدیران می دهد. با استفاده از این مدل تصمیم گیرندگان می توانند با تغییر در وزن معیارهای تصمیم گیری، و همچنین با آگاهی از دیدگاه های تمامی گروهی، مناسب ترین و بهینه ترین راه ahp صاحبنظران به روش حل ممکن را برای مدیریت بهتر راه ها انتخاب کنند.