هیدرولیز آنزیمی مواد لیگنوسلولزی به قندهای قابل تخمیر جهت تولید بیواتانول

طی سال های گذشته، مسائل زیست محیطی و تمرکز گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف سوخت های فسیلی و گرانی و محدود بودن این سوختها، زمینه های تحول در استفاده وسیع از انرژی های تجدیدپذیر را فراهم نموده است. در این میان، تولید اتانول از زیست تودههای لیگنوسلولزی یا بیواتانول در سطح وسیع در بخش حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به مراحل مختلف تولید بیواتانول که شامل پیش تیمار، هیدرولیز آنزیمی مواد پیش تیمار شده به قندهای قابل تخمیر، تخمیر قندهای قابل تخمیر به اتانول و جداسازی اتانول یا خالص سازی می باشند، هیدرولیز آنزیمی مواد لیگنوسلولزی به علت اثرات مربوط به ماده یا جزء مورد عمل و آنزیم و برهم کنش های آن ها، پیچیده ترین مرحله در فرآیند تولید بیواتانول و همچنین یکی از فاکتورهای تعیین کننده تأثیرگذار بر هزینه تولید بیواتانول میباشد. هیدرولیز موثر و مقرون به صرفه کربوهیدرات های سلولز و همی سلولزها به مونوساکاریدها، چالشی برای به کارگیری آن هاست و با توجه به اهمیت موضوع بایستی تمرکز بیشنری صورت گیرد. در این مقاله، فرآیند هیدرولیز آنزیمی، عملکرد آنزیمهای هیدرولیز کننده و فاکتورهای تأثیرگذار هیدرولیز آنزیمی به طور مفصل بررسی شده است. تلاش های دانشمندان در کاهش قیمت و بهبود عملکرد آنزیم ها، بهینه نمودن فرآیند هیدرولیز آنزیمی، ارائه استراتژیهای بهبود دهنده هیدرولیز آنزیمی و هم چنین یکپارچگی فرآیندهای هیدرولیز و تخمیر، به بهبود کارآمدی و اقتصاد فرآیند کمک خواهد کرد.