بررسی مقایسه ای روش های پیش تیمار مواد لیگنوسلولزی در تولید بیواتانول

سوخت های زیستی از مواد لیگنوسلولزی بدست می آیند، به همین منظور بیواتانول به عنوان سوخت جایگزین نامیده  می شود که در مقایسه با بیواتانول بدست آمده از مواد نشاسته ای یا قندی دارای مزایای انرژی زایی، اقتصادی و زیست محیطی می باشد. استفاده بهینه از ضایعات کشاورزی به سبب بازیافت و امکان تولید مواد با ارزش افزوده، مزایای اقتصادی و اکولوژیکی فراوانی را دارا می باشد دو فرآیند عمده در تبدیل وجود دارد که شامل: آبکافت سلولز در مواد لیگنوسلولزی جهت تولید قندهای احیاء شده، و تخمیر قند بمنظور تولید اتانول می باشد. هدف اصلی پیش تیمار افزایش در بهبودسازی قابلیت هضم آنزیم در دسترس سلولز است. تلاش های قابل ملاحظه پژوهش باعث بهبود آبکافت مواد لیگنوسلولزی شده است. پیش تیمارهای مواد لیگنوسلولزی جهت حذف لیگنین و همی سلولز بطور چشمگیری می تواند آبکافت سلولز را افزایش دهد. هر پیش تیمار اثر خاص خود را بر نسبت سلولز، همی سلولز و لیگنین دارد، از اینرو روشها و شرایط مختلف پیش تیمار بایستی مطابق با فرآیند انتخابی ترکیب برای مراحل آبکافت و تخمیر بعدی است. در اینجا ابتدا به معرفی و سپس مقایسه ی روشها و سرمایه گذاری های مختل شده ای که در نقاط مختلف جهان مورد استفاده قرار می گیرند اشاره می شود.